آیا شود آن مه لقا با ما مددکاری کند
بیمار عشق خویش را یکدم پرستاری کنـد
هر جا که بگذارد قدم آن شاه از لطف و کرم
از دوستان خویشتن رفع گرفتاری کنـد
هر کس که دیده روی او یا رفته اند رکوی او
یعقوب وار از هجر او اشک از بصر جاری کنـد
جانا ندارم محرمی نه مونس و نه همدمـی
تا‌آنکه اسرار مرا از جان نگهداری کنـد
عمرم به غفلت گشت طی پیک اجل آید ز پـی
کم دیده ام آنکس که بر عهدش وفاداری کنـد
اندر دو عالم بی سخن بیند جزای خویشتـن
آنکو که با خلق خدا دائم نکوکاری کنـد
شهدی خطای خود ببین عیب خلایق را مبیـن
زیرا که خلاق جهان بر بنده ستاری کنـد
اثر طبع مرحوم حاج محمد علی سیلانی
