این بزم از لطف خدا از هر جهت دارد صفا
چون هست میلاد حسن نو باوه ی خیر النسا
از مقدم او شد جهان همچون بهشت جاودان
زیرا زمیلاد حسن شوری دگر گشته به پا
از غیبت آمد در شهود آن مظهر حق کان جود
دور از رخش چشم حسود حق دشمنش سازد فنا
مهر امام ممتحتن آن واقف سرو علن
در هر دلی گیرد وطن او را زغم سازد رها
رویش حسن مویش حسن خلقش حسن خویش حسن
هم نام نیکویش حسن هم معدن حلم و حیا
دیگر نه بیند کس بخواب مانند پور بوتراب
مهرش بر ای ما ثواب بغضش خطا نزد خدا
چون میشود روز جزا قدر امام مجتبی
پیدا شود بر ما سوا تا مات گردد چشمها
یارب بحق مجتبی پور علی مرتضی
از رحمت بی منتها بنما روا حاجات ما
شهدی بخواه از آن امین هر جا ترا باشد معین
خاصه بروز واپسین برهاند از محشرا ترا
اثر طبع مرحوم حاج محمد علی سیلانی
