بنده ای از شر شیطان ایمن اسـت
کو بری از گفتن ما و من اسـت
وه چه خوش فرمود در نظم اش شکیـب
نکته ای کان مقصدم را ضامن اسـت
هر که ظاهر دوست باطن دشمن اسـت
در لباس آدمی اهریمن اسـت
روبرو گو عیب را ای عیب جو
تا که او دفعش نماید ، این فن اسـت
پشت سر غیبت بود تا تهمت اسـت
برخلاف امر حی ذوالمن اسـت
گر نکردی عذرخواهی ز آن گناه
روز محشر در جهیمت مسکن اسـت
شهدیا باشد گناهی بس عظیم
نزد وجدان یک عذابی بر تن اسـت
اثر طبع مرحوم حاج محمد علی سیلانی
