هر که اندر سر هوای طلعت جانانه دارد
کی سر و کاری دگر با خویش و با بیگانه دارد
با فراق روی او می سوزد و دائم به سازد
گنج عشقش را نهان اندر دل ویرانه دارد
باده ی عشقش به جام هر که ساقی از ازل ریخـت
تا ابد دیگر چه حاجت بامی و میخانه دارد
راه عشق او بسی خوف و خطر دارد ولیکـن
طی کند این ره هر آنکس همت مردانه دارد
وصف مویش را شنیدم این سخن با خود بگفتـم
بر سر هر تار مو صدها دل دیوانه دارد
جلوه یی از شمع رویش چون به عالم دید شهدی
عشق جانبازی برایش همچنان پروانه دارد
اثر طبع مرحوم حاج محمد علی سیلانی
