نکته ای خواندم من دلداده از دیوان عشـق
سعی کردم تا زجان پویم ره عرفان عشـق
تا نگردم و اله و حیران زجبر و اختیار
ترک سر کردم نخستین بار در میدان عشـق
کشتی عقلم تلاطم بود زان موج عظـیم
غرق گشتم ناگهان در بحر بی پایان عشـق
عقل و دانائی ز کف دادم در این سودا ز شوق
تا نهادم آن زمان سر در خط فرمان عشـق
همچنان پروانه گشتم آگه از اسرار شمـع
سوخت بال و پر مرا از آن آتش سوزان عشـق
قید و بند خودپرستی باید از خود دور کرد
ورنه هرگز طی نگردد با صفا دوران عشـق
گفت شهدی بود عشقش از ازل در دل نهان
تا ابد جان میکنم تسلیم بر جانان عشـق
اثر طبع مرحوم حاج محمد علی سیلانی
